สัตว์วิกาล : ภาพเรืองแสงของ อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล (Unknown Forces)

พิมพ์ครั้งแรก ตุลาคม ๒๕๕๐

สำนักพิมพ์ โอเพนบุค ขนาดเล่ม ๑๗.๑*๒๑.๑ ซม.

จำนวนหน้า ๓๑๖ หน้า ปกอ่อน มีปีกปก

สภาพหนังสือ : สภาพดีมาก ใกล้เคียงหนังสือใหม่ 

... เริ่มจาก Mysterious Object at Noon ที่กวาดรางวัลแนวหน้าที่ญี่ปุ่น เกาหลี แคนาดา และเป็นหนังยอดเยี่ยมแห่งปี 2543 ที่จัดอันดับโดยนิตยสารเก่าแก่ชั้นนำของอเมริกา Village Voice

ปี 2545 Blissfully Yours (สุดเสน่หา) ได้รางวัล Un Certain Regard ที่เมืองคานส์, ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมที่เทศกาล Thessaloniki ประเทศกรีซ, Tokyo Filmex ที่ญี่ปุ่น, Best International Film ที่แคนาดา และอีกรางวัลจาก Rotterdam International Film Festival ที่เนเธอร์แลนด์

ปี 2547 สัตว์ประหลาด! หรือ Tropical Malady กับรางวัล Jury Prize ที่เทศกาลหนังเมืองคานส์, รางวัลหนังยอดเยี่ยมอีกครั้งที่งาน Filmex ประเทศญี่ปุ่น และรางวัล Special Jury Prize ที่งานเทศกาล Indianapolis ประเทศอเมริกา ปี 2548

เท่านั้นไม่พอยังถูกเลือกโดยนิตยสารภาพยนตร์เก่าแก่ชั้นนำของฝรั่งเศสให้เป็นหนังยอดเยี่ยมอันดับ 1 แห่งปี โดยมีนิตยสาร Film Comment และVillage Voice ของอเมริการ่วมยกย่องให้เป็นสุดยอดหนังอันดับ 1 และอันดับ 6 ยอดเยี่ยมแห่งปีตามลำดับ

และในปี 2549 แสงศตวรรษ หรือ Syndromes and a Century ซึ่งเป็นหนังไทยเรื่องแรกที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลหนังยอดเยี่ยม-สิงโตทองคำที่เทศกาลหนังเวนิซ ประเทศอิตาลี่ ก่อนกวาด 4 รางวัลที่ฝรั่งเศส ฮ่องกง สวิตเซอร์แลนด์ และออสเตรเลีย สมทบด้วยการยกย่องอย่างท่วมท้นจากหนังสือพิมพ์ San Francisco Bay นิตยสาร Cinema Scope ของแคนาดา นิตยสารภาพยนตร์ Sight and Sound ของอังกฤษ และ Film Comment ให้เป็นภาพยนตร์ยอดเยี่ยมอันดับ 1 แห่งปี

เหล่านั้นล้วนมิได้เกิดจากการใช้เม็ดเงินสร้างภาพพจน์ผ่านสื่อโฆษณานานาชนิด

ปรากฏการณ์พิเศษสำหรับกรณี เจ้ย-อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล มีองค์ประกอบ 2 ประการ

ความสามารถที่พ่วงมากับชาติกำเนิดชนบทและการศึกษาข้ามชาติในแบบที่กลมกลืน และไม่ค่อยมีโอกาสได้พบบ่อยในศิลปินหรือนักทำหนังไทยคนใด

และประการต่อมาคือความแน่วแน่แห่งการสร้างศิลปะแห่งภาพเคลื่อนไหวที่ไม่ยอมตกเป็นทาสของการค้า หรือระบบเซ็นเซอร์เต่าล้านปี

มาตรว่าจะเคยถูกดูแคลนจากอาจารย์สถาปัตย์ว่าความฝันในการทำหนังนั้นคงเป็นได้แค่ฝัน

มาตรว่าเคยถูกผู้อำนวยการสร้างไทยหมางเมินเมื่อพยายามเสนอโปรเจ็คท์ ดอกฟ้า 

อีกทั้งยังถูกนายทุนปล่อยคว้างกลางคันขณะเพิ่งเริ่มงาน สัตว์ประหลาด 

มาตรว่านักวิจารณ์ วงการหนัง และคนดูหนังไทยมองเขาเป็นของแปลกปลอม 

แต่ไม่ว่าอย่างไร อภิชาติพงศ์ ยังคงก้าวเดินบนถนนแห่งศิลปะภาพยนตร์อย่างคงเส้นคงวา พร่าเลือนขอบเขตงานจากเรื่องสารคดีซ้อนสู่เรื่องแต่ง จากฟิล์มเซลลูลอยด์ 16 มม., 35 มม. 8 มม. สู่กล้องวิดีโอดิจิตอล และงานศิลปะวิดีทัศน์แบบจัดวาง..

ใครบางคนเคยเขียนไว้ว่า มีแต่หอยนางรมที่เจ็บระคายกับเม็ดทราย ซึ่งหลุดเข้าไปฝังเนื้อเท่านั้นจึงจะสามารถสร้างไข่มุกขึ้นมาได้ ทำให้สะกิดใจขึ้นมาว่า เราหลายคนอาจมองข้ามสัจธรรมข้อนี้กับบางบุคคลเช่น อภิชาติพงศ์ ไปอย่างน่าเสียดาย

เคยมีคำกล่าวว่าของดีที่มีประโยชน์อย่างแท้จริงนั้น ย่อมไม่ใช่ของหวานลื่นคอ หากแต่เป็นของประหลาดที่เรียกร้องเวลาคุ้นรส และบางทีนั่นอาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เราลังเลในการทำความรู้จักกับหนังของเขามาช้านาน ..